İlginçtir, insanoğlu doğada aradığı düzeni önce doğrudan
deneyimine giren alanlarda (örneğin, organizmaların yapı ve
işlevleri, insanın kendi duyma, düşünme ve istencine ilişkin
davranışları, vb.) değil, kendine uzak bir alanda, astronomide
bulmuştur. Göksel cisimler üzerinde antik çağda başlayan
gözlemler,bu gözlemlere dayalı Ptolemi sistemi ile yeni çağda
ortaya konan Kopernik sistemi ve gezegenlerin devinimine
ilişkin Kepler yasaları gibi çalışmalar uzağa açılan bilimsel
etkinliklerin başlıca örnekleridir. Astronomi ile fizik 17.
yüzyılda, kimya 18. yüzyılda, biyoloji 19. yüzyılda, psikoloji
ise içinde bulunduğumuz yüzyılda bilimsel kimlik kazanmıştır.
Dahası, biyolojinin özünde yer alan evrim düşüncesi bile ilkin
astronomide kendini gösterir.Astronomi bize bilimsel yasaların ilk örneklerini vermekle kalmamış, dünyamızın zaman içinde gelişerek oluştuğu görüşünü de getirmiştir. Aslında insanın kendi varlık kökenini
bilme merakı da yeni değildir. Bilimlerin henüz gelişmediği ilk dönemlerde bu yoldaki arayışın teolojiye yol açtığı söylenebilir. Ne var ki teolojinin getirdiği, yığınlar üzerinde bugün bile etkisini sürdüren açıklama masalımsı bir öğreti niteliğindedir. Göksel dinlerin hiçbirinde evrim düşüncesi yer almaz. Her şey gibi insan da Tanrı'nın yaratıcı elinden çıkmıştır. Tevrat ve ondan kaynaklanan İncil dünyanın altı günde yaratıldığını bildirmektedir. Evrim yüz milyonlarca yıl alan uzun bir süreçtir. Oysa teologlar yaratılışın İ.Ö. 4004 yılında gerçekleştiğini; Adem ile Havva'nın o yıl 23 Ekim günü saat 9'da yaratıldığını hesaplıyordu. Tanrı Cumartesi dinlendiği için yaratma işini Cuma günü tamamlamıştı. Bu masala karşı çıkmak şöyle dursun, yaratılışın altı bin yıl gibi kısa bir süre önce gerçekleştiği savına kuşku gözüyle bakılması bile bağışlanmaz bir suçtu. 19. yüzyıla gelinceye dek çoğu bilim adamları ya dinsel inançları nedeniyle ya da kilisenin şimşeklerini çekmemek için canlı ve cansız tüm varlıkların Tanrısal istençle belli bir düzen öngörülerek yaratıldığı, her canlı türün ilk yaratılıştaki biçim ve niteliklerini olduğu gibi koruduğu inancına bağlı kalmıştır.Örneğin, Kopernik sistemine bilimsel açıklama getiren Newton, gezegenlerin devinimini Tanrı'nın kendi eliyle başlattığını söylemiştir. Gerçi Newton'un çağdaşı Bentley'e yazdığı özel bir mektupta güneş sisteminin belirsiz ilkel bir maddeden gelişmiş olabileceği düşüncesine yer verdiğini biliyoruz; ancak resmi açıklamalarında Newton hiçbir zaman yaratılış öğretisine ters düşen, ya da evrim düşüncesini yansıtan bir düşünceye yer vermemiştir.
